KRALİÇE'NİN ELMALI TURTASI!

Kendi güzelliğine inancı olmayan Kraliçe tüm ihtişamıyla  aynasının karşısına geçti ve aslında kendine olmayan inancıyla sordu:
"Ayna ayna,söyle bana,var mı benden daha  güzeli bu dünyada?
"Evet !"dedi ayna,"evet var kraliçem!"
"Kim peki bu çabuk söyle!" deyip aslına döndü bir an kraliçe çirkefleşerek...
"Pamuk prenses!" dedi ayna,
"efendim o kişi pamuk prenses!"dedi...
Kraliçe hemen cadı oldu zaten hep öyleydi ve elindeki bir sepet kötülükle güzelin evinin yolunu tuttu, elde edemediği güzelliği başkasının güzelliğini,hayatını berbat etmekle bitirmekle elde edeceğini sanmış ama nihayetinde iyi olan güzel olan kazanmıştı
[Velev ki başarılı olsaydı,güzeller bitecek miydi?
Sanmı"yorum"!
Çünkü:
Kraliçe kendine  kendine olan inançsızlığından vazgeçmediği müddetçe,güzelliğine inandıracak kimseler arayacaktı ve karşısına rakipler çıkaracak gücünü ise  onları bitirmekle harcayacaktı.]
-Peki ya  ayna?
[Ayna da  hep bir güzeli onun karşısına çıkaracaktı, ta ki kraliçe kendisine gönül penceresinden bakana dek ...]
İshak Merdo

NE GÜZEL ARKADAŞTIK SENİNLE...

Keşke seninle başka bir yerde karşılaşsaydık ama ama bu kalbin durağı olmasaydı!
Misal:
Bir kafede siparişini alan bir garson olsaydım hem de hiç oralı olmasaydım:''Başka bir arzunuz var mı?''dedikten sonra,siparişini alıp uçsaydım yanından.
Misal:
Sinema biletini kesen gişe memuru olsaydım:''öğrenci -sivil şu kadar ,falan filan  bayan.'' dedikten sonra  muhabbete nokta koyup  işime baksaydım da hiç göz göze gelmeseydik kalbinin durağında,bundan ziyade..!
Misal:
Müşteri hizmetlerin olsaydım milyonlarca insan içinde senin de sesin sıradan bir ses olsaydın benim için ve ben sadece:''Sizin için yapmamı istediğiniz başka bir işlem var mı?'' dedikten sonra:''Bizi aradığınız için teşekkür ederiz!size.'' deyip asla senli benli  olmasaydık kalbin dudağında …
Uzun yol seferlerinde ,dinlenme tesislerinde ayrı arabaların yolcuları olsaydık hiç aynı durağa denk gelmeseydik bile.
Seninle bir filmin tutulmuş figüranları olsaydık :''Kestik,tamam,bitti!''dedikten sonra  bizimde rolümüz bitmiş olsaydı ama asla kalbin repliğinde durmasaydık,tutulmasaydık sözcüklere!
Keşke sadece mahelle arası arabaların ardı sıra koşsaydık ,arkasına  asılı olan çocuklar olsaydık da  tutunduğumuz araçlar olsaydı da yüreğine tutulmasaydım.Kalbimizi hiç bulaştırmasydık bu işe.
Dilimiz tutulsaydı,yüreklerimiz,ellerimiz yerine de birbirimizi tutmasaydık,tutulmasaydık kalbin kulağına…
 Keşke sen benim sıradan herhangi bir arkadaşım olsaydın,seninle farklı bir yerde  dost rıhtımda arkadaşım,içkide sırdaşım evimde gardaşım gibi olsaydında sevda olmasaydı hiç aramaızda.
Ne kadar isterdim  bilemezsin.İstiyorum çünkü senin hayatında sıradan biri olma ihtimalim bile gitti çünkü seninle biz olduk,sevdik birbirimizi …
Çünkü;kavuşamadık ,uzak düştük bitirdik ikimizi…

Çünkü,aynı muhabbetten hüküm verdi kader bize,çünkü bizden önce yazımış keşfedilmişti,yazılmıştı alınyazım.
Sevdik,sevgili gitti!
Can gitti,iki cihan küslük kaldı ellerimizde!Biz artık birbirine uzak ve birbirine okadar yakın yakın atan iki kişi olduk kalbin ritminde!
Ve Keşke sevgili olmasaydık da yine yol alsaydı eskisi gibi muhabettemiz,dostluğumuz ,yolculuğumuz...
Sevmeseydik de bertaraf olsaydı aradaki soğuklumuz!
Var olsaydık yine  kaybolsaydı yokluğumuz,
Sevgili..!