...
-Neden geldim bu uçurumun kenarına?Neden düşemiyorum içime...
Neden,neden,neden Tanrım?
+Hey bilader kimle konuşuyorsun sen?
-Hiç...
+İçtin mi sen yoksam ?
-Yooo.içmedim,içmem ben,her içen benim gibi mi yoksa?
+Bilmem her halde kendi kendine konuşanların hepsi sarhoş değildir,mesela ben sarhoşum ama seninle konuşuyorum..:)
-Yok,ben kendi kendimle konuşmuyorum.Tanrıyla konuşuyorum.
+Halla halla,hadi ben sarhoşum,sen içmeden sarhoş olmuşsun bilader,garipsin...
...
-İyi de neden ben bu uçurumun kenarındayım bilmiyorum.Hem sen kimsin,necisin?
+Mıcır Fevzi derler bu alemde,hamalım:taş taşırım,insanların yükünü taşırım,insan taşırım,hayvan taşırım,eşya vs.Dert taşırım en önemlisi dert paşam!Gece gündüz işim bu,akşamları da bu uçurumun kenarına gelir içerim,hiç düşmedim ama,:)sabah güneşin doğuşuyla uyanırım,yeni gün yeniden doğarım!Senin gibi hiç sormadım:"neden ben diye?"Çok öyle maneviyatlıda konuşamam ama kendim bildiğim kadarıyla ,Tanrı bütün imkanları elinden almaz insanın!Seni buraya getiren senin seçimlerin olabilir,bence en çok sen bilirsin bu uçurumun nedenini,Tanrı değil!
...
-Ben de Halil.İyi konuşuyorsun.
Doğru.Beni bu uçuruma getiren kendim ile aramdaki mesafem olabilir!
Kendi uçurumumun kenarındayım,bunun bilincindeyim.
+O halde Bildiğin sorularla Tanrıyı meşgul etme,şöyle kenara geç,bak yeni bir gün,
Güneş doğuyor..!
İshak Merdo
